انواع داده ها در زبان سی

در این بخش به بررسی انواع داده ها در C می پردازیم، زبان برنامه‌نویسی C یکی از قدیمی‌ترین و پایه‌ای‌ترین زبان‌های برنامه‌نویسی است که در طی سال‌ها به دلیل سادگی و کارایی بالا، جایگاه ویژه‌ای در میان برنامه‌نویسان پیدا کرده است. یکی از بخش‌های اساسی هر زبان برنامه‌نویسی، انواع داده‌ها (Data Types) است که به برنامه‌نویس امکان تعریف و استفاده از داده‌ها با ساختار و ویژگی‌های خاص را می‌دهد.

در زبان C، انواع داده‌ها نقش حیاتی در تعریف متغیرها، مدیریت حافظه، و پردازش اطلاعات ایفا می‌کنند. با توجه به ماهیت کم‌سطح زبان C، انواع داده‌ها با دقت بالا و مدیریت کارآمد حافظه طراحی شده‌اند. این موضوع به برنامه‌نویس اجازه می‌دهد تا برنامه‌هایی سریع و بهینه بنویسد. در این مقاله، به بررسی انواع داده‌های موجود در C، ویژگی‌ها و کاربردهای آن‌ها خواهیم پرداخت.

۱. انواع داده‌های اولیه (Primary Data Types)

زبان C دارای انواع داده‌های اولیه است که برای ذخیره اطلاعات پایه مانند اعداد صحیح، اعشاری، و کاراکترها استفاده می‌شود. این داده‌ها شامل موارد زیر هستند:

1.1 داده‌های عدد صحیح (Integer)

نوع داده‌ی int برای ذخیره اعداد صحیح (مانند 10 یا -3) استفاده می‌شود. سایز و محدوده‌ی این داده به سیستم عامل و کامپایلر بستگی دارد، اما معمولاً 4 بایت حافظه مصرف می‌کند.

مثال:

در این مثال، متغیر number به عنوان یک عدد صحیح تعریف شده و مقدار 25 به آن اختصاص داده شده است.

1.2 داده‌های اعشاری (Floating Point)

نوع داده‌ی float و double برای ذخیره اعداد اعشاری (مانند 3.14 یا -0.001) استفاده می‌شود.

• float برای اعداد اعشاری کوچک‌تر و دقیق‌تر استفاده می‌شود و معمولاً 4 بایت حافظه نیاز دارد.
• double برای اعداد اعشاری بزرگ‌تر با دقت بیشتر به کار می‌رود و معمولاً 8 بایت حافظه مصرف می‌کند.

مثال:

در این مثال، مقدار pi به صورت float و مقدار precisePi به صورت double تعریف شده است.

1.3 داده‌های کاراکتری (Character)

نوع داده‌ی char برای ذخیره کاراکترها (مانند ‘A’ یا ‘$’) استفاده می‌شود. هر char معمولاً 1 بایت حافظه مصرف می‌کند و مقدار آن به صورت کد ASCII ذخیره می‌شود.

مثال:

در این مثال، متغیر grade یک کاراکتر را ذخیره می‌کند.

۲. انواع داده‌های مشتق‌شده (Derived Data Types)

در زبان C، داده‌های مشتق‌شده از داده‌های اولیه ایجاد می‌شوند و برای مدیریت داده‌های پیچیده‌تر استفاده می‌شوند. این نوع داده‌ها شامل آرایه‌ها، ساختارها (structs)، اتحادها (unions) و اشاره‌گرها هستند.

2.1 آرایه‌ها (Arrays)

آرایه یک مجموعه از داده‌های هم‌نوع است که به صورت پشت‌سرهم در حافظه ذخیره می‌شود.

مثال:

این کد یک آرایه‌ی numbers با 5 عنصر تعریف کرده و مقادیر آن را چاپ می‌کند.

2.2 ساختارها (Structures)

ساختارها به شما اجازه می‌دهند تا داده‌های مختلفی را در یک واحد ترکیب کنید.

مثال:

در این مثال، ساختار Student شامل سه نوع داده متفاوت است.

۳. انواع داده‌های شمارشی (Enumeration Data Types)

نوع داده‌ی enum برای تعریف مقادیر ثابت (مانند روزهای هفته) استفاده می‌شود.

مثال:

در اینجا، Wednesday مقدار عددی 2 را نشان می‌دهد.

۴. انواع داده‌های اشاره‌گر (Pointer Data Types)

اشاره‌گرها آدرس حافظه‌ی متغیرها را ذخیره می‌کنند.

مثال:

در اینجا، متغیر ptr آدرس حافظه‌ی متغیر num را ذخیره می‌کند.

در زبان C، شناخت انواع داده‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا انتخاب صحیح نوع داده باعث بهینه‌تر شدن برنامه از نظر مصرف حافظه و عملکرد می‌شود. این مقاله تلاش کرد تا انواع مختلف داده‌ها در C را به‌صورت جامع بررسی کند و کاربرد هر یک را با مثال‌های ساده و واضح نشان دهد. برای اطلاعات بیشتر، می‌توانید به منابع زیر مراجعه کنید.

منابع

• C Programming Language by Brian W. Kernighan and Dennis M. Ritchie
• GeeksforGeeks: Data Types in C

لطفاً از کمبود ها و مشکلات این محتوا برای ما بنویسید

ارسال