انواع داده ها در GO
در این بخش به بررسی انواع داده ها در GO می پردازیم، زبان برنامه‌نویسی Go (یا Golang) که توسط Google توسعه داده شده است، یک زبان ساده، سریع و کارآمد است که برای توسعه برنامه‌های مختلف از سرورهای وب تا سیستم‌های توزیع‌شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از مفاهیم کلیدی در این زبان، انواع داده‌ها است که برای مدیریت و ذخیره اطلاعات مختلف در برنامه‌ها ضروری هستند. فهم دقیق و جامع انواع داده‌ها به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا برنامه‌هایی بهینه‌تر و قابل‌اعتمادتر طراحی کنند.
انواع داده‌ها در Go به دسته‌بندی و مشخص کردن نوع اطلاعاتی که در متغیرها ذخیره می‌شوند، اختصاص دارند. از داده‌های عددی گرفته تا رشته‌ها، بولی‌ها و ساختارهای پیچیده‌تر، زبان Go انواع مختلفی از داده‌ها را فراهم کرده که همگی با اهداف خاصی طراحی شده‌اند. در این مقاله، به طور جامع به بررسی انواع داده‌ها در Go می‌پردازیم و هر یک را با مثال‌های کاربردی توضیح می‌دهیم.
انواع داده‌های عددی در Go
یکی از مهم‌ترین انواع داده‌ها در Go، داده‌های عددی هستند که برای ذخیره مقادیر عددی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نوع داده‌ها شامل انواع مختلفی هستند که به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: اعداد صحیح (Integer) و اعداد اعشاری (Floating-Point).
1. اعداد صحیح (Integer)
اعداد صحیح برای ذخیره مقادیر بدون اعشار به کار می‌روند. در Go، بسته به محدوده مقادیر و نیازهای برنامه، می‌توانید از انواع مختلفی استفاده کنید:
intوuint: برای ذخیره اعداد صحیح مثبت و منفی یا فقط مثبت.- اندازه دقیق مانند
int8,int16,int32,int64(یا نسخه‌های unsigned آنها مانندuint8,uint16).
مثال:
توضیح:
- متغیر
aیک عدد صحیح استاندارد است. - متغیر
bیک عدد صحیح بدون علامت (فقط مثبت) است. - متغیر
cاز نوعint8بوده و محدوده آن بین -128 تا 127 است.
2. اعداد اعشاری (Floating-Point)
برای ذخیره مقادیر اعشاری می‌توان از float32 و float64 استفاده کرد. نوع float64 دقت بیشتری دارد و در بیشتر موارد توصیه می‌شود.
مثال:
توضیح:
- مقدار
piبا دقت کمتری ذخیره شده است، اما مقدارeدقت بیشتری دارد که باfloat64ممکن شده است.
نوع داده رشته‌ای (String)
رشته‌ها در Go برای ذخیره مجموعه‌ای از کاراکترها استفاده می‌شوند. رشته‌ها در این زبان به صورت غیرقابل تغییر (Immutable) هستند و می‌توانند شامل کاراکترهای Unicode باشند.
مثال:
توضیح: متغیر greeting یک رشته است که مقدار “Hello, World!” را نگه می‌دارد.
عملیات بر روی رشته‌ها
- اتصال رشته‌ها: می‌توانید رشته‌ها را با استفاده از عملگر
+به هم متصل کنید. - دسترسی به کاراکترها: از ایندکس برای دسترسی به کاراکترهای خاص استفاده می‌شود.
مثال:
توضیح: در این مثال، دو رشته با استفاده از + به هم متصل شده‌اند و نتیجه “Go Lang” در خروجی چاپ می‌شود.
نوع داده بولی (Boolean)
نوع داده بولی در Go فقط دو مقدار true و false را می‌پذیرد و معمولاً در عبارات شرطی و کنترل جریان برنامه به کار می‌رود.
مثال:
توضیح:
- متغیر
isActiveنشان‌دهنده یک وضعیت فعال است. - متغیر
isCompleteنشان‌دهنده یک وضعیت غیرفعال است.
انواع داده‌های پیچیده
علاوه بر انواع پایه، Go انواع داده‌های پیچیده‌تری نیز ارائه می‌دهد:
1. آرایه‌ها (Arrays)
آرایه‌ها در Go یک مجموعه ثابت از مقادیر با نوع داده یکسان هستند.
مثال:
توضیح: آرایه nums شامل سه مقدار از نوع int است.
2. اسلایس‌ها (Slices)
اسلایس‌ها نسخه دینامیک‌تر آرایه‌ها هستند و می‌توانند اندازه متغیر داشته باشند.
مثال:
توضیح:
- مقدار
numsیک اسلایس است که با استفاده از تابعappendمقدار جدیدی به آن اضافه شده است.
3. مپ‌ها (Maps)
مپ‌ها مجموعه‌ای از کلید-مقدار هستند که برای ذخیره و بازیابی مقادیر بر اساس کلید استفاده می‌شوند.
مثال:
توضیح: در این مثال، کلید “France” به مقدار “Paris” اشاره دارد.
زبان Go با ارائه انواع داده‌های مختلف از پایه‌ای تا پیچیده، انعطاف‌پذیری و کارایی بالایی برای مدیریت اطلاعات فراهم کرده است. تسلط بر انواع داده‌ها و استفاده بهینه از آنها می‌تواند به توسعه‌دهندگان کمک کند تا کدهای بهینه‌تر و قابل نگهداری‌تری بنویسند. برای شروع، تمرین با مثال‌های متنوع و بررسی مستندات رسمی Go بسیار مفید خواهد بود.
منابع
آیا این مطلب برای شما مفید بود ؟
