فرمت‌بندی رشته در پایتون
در این بخش به بررسی فرمت بندی رشته در پایتون می پردازیم، برای اطمینان از نمایش صحیح یک رشته، می‌توانیم نتیجه را با استفاده از متد format() قالب‌بندی کنیم.
فرمت‌بندی رشته (string) یکی از مباحث مهم در زبان برنامه‌نویسی پایتون است. با استفاده از فرمت‌بندی رشته، می‌توانیم رشته‌ها را با متغیرهای دیگر ترکیب کرده و خروجی مطلوب را در قالبی مشخص به دست آوریم.
متد format() در پایتون
format() در زبان برنامه‌نویسی پایتون یک متد است که روی رشته‌ها فراخوانی می‌شود و به شما امکان فرمت‌بندی رشته‌ها را می‌دهد. با استفاده از این متد، می‌توانید مقادیر مختلف را درون رشته جایگزین کنید و رشته نهایی را با فرمت مورد نظر خود تولید کنید.
شکل کلی استفاده از متد format() به صورت زیر است:
formatted_string = "متن".format(مقدارها)در اینجا، "متن" رشته اصلی است که قصد دارید آن را فرمت‌بندی کنید. مقدارها نیز مقادیری هستند که می‌خواهید درون رشته جایگزین شوند.
برای قرار دادن مقادیر درون رشته، می‌توانید از نشانگرهای {} استفاده کنید. این نشانگرها به عنوان placeholder برای مقادیر مورد نظر در رشته عمل می‌کنند.
۱. مثال
در این مثال، متد format() بر روی رشته “My name is {} and I am {} years old.” فراخوانی شده است. مقدار name درون نشانگر اول قرار گرفته و مقدار age درون نشانگر دوم قرار گرفته است. این کد خروجی “My name is John and I am 25 years old.” را تولید خواهد کرد.
۲. مثال
در این مثال قیمت را به صورت یک عدد با دو رقم اعشار قالب بندی می کنیم:
خروجی:
The price is 49.00 dollarsدر این قطعه کد، یک متغیر `price` با مقدار 49 تعریف شده است و یک رشته `txt` با مقدار “قیمت {:.2f} دلار” ایجاد شده است. در این رشته، {: .2f} یک نشانگر محل خالی است که به عنوان جایگزین قیمت استفاده می‌شود. اما با استفاده از :.2f درون نشانگر محل خالی، مشخص شده است که قیمت به صورت یک عدد با دو رقم اعشار قالب‌بندی شود.
سپس با استفاده از متد format()، مقدار `price` جایگزین نشانگر محل خالی در رشته `txt` می‌شود. از آنجا که `price` برابر 49 است، خروجی این برنامه “قیمت 49.00 دلار” خواهد بود.
در این روش، با استفاده از نشانگرها و پارامترهای قالب‌بندی مختلف، می‌توانید نحوه نمایش و فرمت‌بندی مقادیر را در رشته کنترل کنید.
اعداد شاخص (Index Numbers)
در فرمت‌بندی رشته‌ها، اعداد شاخص (Index Numbers) به شما این امکان را می‌دهند تا مقادیر را در جایگاه‌های مشخص و درستی قرار دهید. با استفاده از اعداد شاخص، شما می‌توانید به هر جایگاه درون رشته بازگردید و مقادیر را در آنجا جایگزین کنید.
اعداد شاخص به صورت {} داخل رشته قرار می‌گیرند، و از صفر شروع می‌شوند. بنابراین، اولین جایگاه با 0 مشخص می‌شود، جایگاه دوم با 1 و غیره.
۱. مثال
خروجی:
My name is John and I am 25 years old.در این مثال، ما از اعداد شاخص برای قرار دادن مقادیر name و age در جایگاه‌های مشخص در رشته (string) استفاده کرده‌ایم. اعداد شاخص 0 به مقدار name و اعداد شاخص 1 به مقدار age متناظر می‌شوند.
زمانی که شما نیاز دارید مقادیر را به ترتیب خاصی درون رشته قرار دهید یا مقادیر را چند بار در جایگاه‌های مختلف استفاده کنید استفاده از اعداد شاخص خیلی مفید است.
۲. مثال
خروجی:
His name is John. John is 36 years old.شاخص های نامگذاری شده (Named Indexes)
شاخص‌های نامگذاری شده (Named Indexes) در فرمت‌بندی رشته‌ها به شما امکان می‌دهند بجای استفاده از اعداد شاخص، از نام‌ها برای مشخص کردن جایگاه‌ها استفاده کنید.
با استفاده از شاخص‌های نامگذاری شده، می‌توانید مقادیر را با دقت و شفافیت بیشتری در رشته جایگزین کنید.
۱. مثال
خروجی:
The car is Ford and it is blue.در این مثال، از شاخص‌های نامگذاری شده استفاده شده است. نام‌های carname و carcolor درون پرانتزهای {} در رشته مشخص شده‌اند. سپس در متد format()، با استفاده از نام‌ها، مقادیر carname و carcolor جایگزین جایگاه‌های متناظر در رشته می‌شوند.
زمانی که تعداد پارامترها زیاد است، و با استفاده از نام‌ها می‌توانید به راحتی مقادیر را مشخص کرده و خوانایی کد را افزایش دهید استفاده از شاخص‌های نامگذاری شده مفید هستند.
آیا این مطلب برای شما مفید بود ؟
پست های مرتبط
