سینتکس پایتون

در این بخش به بررسی قواعد پایتون می پردازیم. پایتون یک زبان برنامه‌نویسی شیءگرا، تفسیری و سطح بالا است. در ادامه برخی از قواعد پایتون را شرح داده ایم.

فهرست مطالب:

• نحوه نام‌گذاری متغیرها
• تعریف نوع متغیرها
• نحوه تعریف تابع
• بلاک کد
• عملگرها
• لیست‌ها
• خطوط خالی
• فاصله
• دستورات رزرو شده
• ترتیب عملیات
• مثال هایی برای آشنایی بیشتر با پایتون
  • 1. چاپ یک پیام ساده
    2. جمع دو عدد
    3. حل معادله درجه دو
    4. جمله شرطی

نحوه نام‌گذاری متغیرها

در پایتون برای نامگذاری متغیرها از حروف انگلیسی، اعداد و _ استفاده می‌شود. با این حال، نام‌های متغیرها نباید با یک عدد شروع شوند.

در پایتون، نام متغیرها باید با حروف یا _ آغاز شود و در ادامه نام می‌تواند حاوی اعداد، حروف و _ باشد. همچنین، نام متغیرها حساس به حروف کوچک و بزرگ می باشد.

تعریف نوع متغیرها

در پایتون، متغیرها بدون نیاز به تعریف نوع می‌توانند در برنامه استفاده شوند. برای مثال، اگر مقدار یک متغیر به صورت زیر تعریف شود، برنامه بدون هیچ مشکلی اجرا می‌شود:

x = 5

به عنوان مثال یعنی بر خلاف زبان های برنامه نویسی همچون C یا C++ نیازی نیست که برای یک متغیری از نوع عدد صحیح قبل از نام متغیر از کلمات کلیدی مثل int و امثال آن استفاده کنید.

نحوه تعریف تابع

در پایتون، برای تعریف تابع از کلمه کلیدی def استفاده می‌شود. سپس نام تابع و پارامترهای آن را مشخص کرده و در پایان، محتوای تابع را قرار می‌دهید.

برای مثال، تابع زیر مقدار ورودی را با دو ضرب کرده و خروجی آن را برمی‌گرداند:

def multiply_by_two(x):
    return x*2

بلاک کد

در پایتون، برای نشان دادن بلاک‌های کد، از فاصله یا تب استفاده می‌شود. این بدین معناست که بلاک کد باید با تعدادی فاصله یا تب آغاز شود و بعد از اتمام آن، فاصله یا تب به تعداد مشابه باید برای ادامه برنامه استفاده شود. این مورد بسیار مهم است زیرا اگر بلاک‌های کد به درستی نوشته نشوند، برنامه اجرا نخواهد شد یا نتایج غلط خواهد داد.

عملگرها

پایتون شامل عملگرهای مختلفی مانند عملگرهای ریاضی، عملگرهای مقایسه‌ای و عملگرهای منطقی است. عملگرهای ریاضی شامل +، -، * و / هستند و عملگرهای مقایسه‌ای شامل ==، !=، > و < هستند. همچنین، عملگرهای منطقی شامل and، or و not هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر از عملگرها در پایتون اینجا را کلیک کنید.

لیست‌ها

در پایتون، می‌توانید با استفاده از لیست‌ها داده‌ها را به صورت یک دنباله ذخیره کنید. برای ایجاد یک لیست، از کروشه‌های [] استفاده می‌شود و اعضای لیست با کاما از یکدیگر جدا می‌شوند.

خطوط خالی

در پایتون، خطوط خالی می‌توانند در بین کدها استفاده شوند. اما این خطوط خالی باید درست استفاده شوند. برای مثال، اگر خطوط خالی بین دو بلاک کد زیاد شود، برنامه ناخواسته قطع خواهد شد.

فاصله

در پایتون، فاصله بسیار حساس است و باید دقیقاً درست باشد. به عنوان مثال، برای تعریف بلاک کد باید از یک تب یا چهار فاصله استفاده شود و اگر از فاصله بیشتر یا کمتر استفاده شود، با خطا مواجه خواهید شد.

دستورات رزرو شده

پایتون دارای یک مجموعه از دستورات رزرو شده است که برای تعریف ساختارهای زبانی مانند توابع و شرط ها استفاده می‌شوند. اگر از این دستورات با همان نام در یک جای دیگر مثل متغیرها استفاده شود، با خطا مواجه خواهید شد.

ترتیب عملیات

در پایتون، ترتیب عملیات بسیار حساس است و باید دقیقاً درست باشد. به عنوان مثال، اگر ترتیب عملیات در یک عبارت ریاضی اشتباه باشد، نتیجه غلط خواهد بود.

یعنی دقیقاً همانند ریاضی اگر اولویت اول با پرانتز است داخل پایتون هم به همین شکل خواهد بود. اولویت ها برای انجام محاسبات ریاضی دقیقاً همانند علم ریاضیات است.

مثال هایی برای آشنایی بیشتر با پایتون

در این قسمت مثال هایی را برای شما قرار داده ایم که صرفاً با نحوه کد نویسی و قواعد در پایتون آشنا شوید.

۱. چاپ یک پیام ساده

print("Hello, World!")

دستور print یکی از پرکاربردترین دستورات پایتون است. این دستور، پیامی که درون پرانتز آن قرار دارد را در خروجی می‌نویسد. در مثال بالا، پیام “Hello, World!” در خروجی چاپ خواهد شد.

۲. جمع دو عدد

a = 5
b = 7
c = a + b
print(c)

در این مثال، متغیر a مقدار 5 و متغیر b مقدار 7 را دارد. با استفاده از عملگر +، این دو متغیر با هم جمع شده و مقدار به متغیر c اختصاص داده می‌شود. در خروجی، مقدار 12 چاپ خواهد شد.

۳. حل معادله درجه دو

۴. جمله شرطی

age = 25
if age >= 18:
    print("You are an adult")

شما می توانید در ادامه آموزش های پایتون وب سایت بابلز لرن را دنبال کنید تا بیشتر با دستورات پایتون و نحوه ساخت یک برنامه آشنا شوید.